De Servisch-Canadese singer-songwriter Dana Gavanski plande eigenlijk een carrière in de filmwereld, maar het werd uiteindelijk toch muziek. Nadat ze eerder al het podium had gedeeld met grootheden als Damien Jurado en Chris Cohen, verscheen in maart 2020 – in volle coronatijd - haar debuut ‘Yesterday Is Gone’, een heerlijke popplaat met folky invloeden die kan meten met het werk van Cate LeBon, Weyes Blood en Vashti Bunyan. Gavanski stond klaar om met haar album op zak de podia te veroveren, maar toen ging de wereld op slot.

Door het gebrek aan concerten, moest Dana haar tijd het afgelopen anderhalf jaar dan ook anders invullen. Ze gebruikte die tijd om zich nog meer te verdiepen in het werk van de artiesten die haar inspireren. Het resultaat is de EP ‘Wind Songs’, met vijf prachtige vertolkingen van nummers van haar muzikale helden, zoals King Crimson en Ian McDonald. Songs die zowel in staat zijn om een licht briesje op te wekken, als een vernietigende storm te ontketenen. Zo hebben we ze graag.

Naima Bock verhuisde op haar zevende met haar Braziliaanse vader en Grieks-Engelse Moeder van Sao Paulo naar Zuid-Londen. Op 15-jarige leeftijd startte ze als Naima Jelly samen met vriendinnen de felgehypete indierockband Goat Girl, die ze in 2019 weer verliet om een andere muzikale richting in te slaan.

Onder haar solonaam tekende Naima bij het legendarische platenlabel SubPop. Haar rijk gearrangeerde en licht freaky folkpop is een vat vol invloeden die terugkeren naar haar jeugd. Al op jonge leeftijd werd Bock blootgesteld aan een brede waaier aan muziek. Artiesten als Baden Powell, Chico Buarque, Geraldo Vandre en Cartola werden constant gespeeld in huis of tijdens de lange ritten die ze samen met haar familie maakte naar het strand. Het geeft Naima Bocks muziek een sfeervol nostalgisch en zuiders palet, hier en daar afgewerkt met een scheut bossa. Haar debuut komt later in 2022 uit. Nu al te ontdekken!